Een van de grootte problemen bij het kiezen van een windturbine is dat er geen objectieve beoordelingen zijn. Je kunt praktisch alleen maar afgaan op de specificaties van de fabrikant.

En die blijken volgens het boek van Günther Hacker “Wind im Netz” en Paul Gipes (http://www.wind-works.org) nogal eens overdreven te zijn, sterker nog er worden zelfs molens in de experimentele fase aangeboden.

Paul Gipes (http://www.wind-works.org) levert ook een belangrijke bijdrage voor de objectieve beoordeling van windmolens. In verschillende artikelen heeft hij in een testveld met verschillende kleine molens getest en de resultaten in verschillende artikelen beschreven.

Het boek van Günther Hacker beschrijft in het eerste deel zijn zoektocht naar een elektronica module die een molen aan het elektriciteitsnet kan koppelen (www.solarteam-hacker.de) , daarbij is hij door het gebruik van verschillende molens tot de ontdekking gekomen dat er veel incompetente modellen zijn (in ieder geval voldoen ze niet aan de specificaties).
Verder is tijdens deze zoektocht gebleken dat er met de oude modules, die oorspronkelijk voor netkoppeling van zonnepanelen bedoeld zijn, geen windmolen te koppelen is. Ook al zijn er handelaren die het wel als zodanig verkopen (de opbrengst is gering).
In het tweede deel van het boek zijn een aantal molens in de praktijk en een windtunnel getest (www.solarteam-hacker.de), globaal worden de kleine molens in drie categorieën verdeeld nml.

  • microturbines met een vermogen tot 400 watt, deze zijn niet echt geschikt voor een netkoppeling maar wel prima geschikt voor acculading. De constructies van de microturbines is over het algemeen robuust alleen de productie controle wordt niet echt serieus genomen, er zijn voorbeelden van 100 gram verschil per wiek, een dergelijk molen zal waarschijnlijk bij de eerste storm ter ziele zijn.
  • de molens van 500 – 1500 watt welke over het algemeen van een betere kwaliteit zijn, zijn in principe geschikt voor netkoppeling als ze in ieder geval elektrisch aan de veiligheidsnormen voldoen
  • de grotere molens van 2 tot 5 kWatt zijn prima aan het net te koppelen alleen is er bijna geen koppel elektronica voor deze vermogens beschikbaar.

Een advies bij de aanschaf van een molen is dus, bepaal eerst waarvoor je hem wilt gaan gebruiken, netkoppeling of acculading. In tweede instantie moet men er achter zien te komen of de molen aan zijn specificaties voldoet, dit zou kunnen gebeuren door na te vragen bij gebruikers van een soortgelijke molen.

Het boek van Günther en de site van Paul Gipe zijn zeker een aanrader voor mensen die een molen aan willen schaffen (kosten boek 9 euro te bestellen bij Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) het zijn verhelderend betogen voor mensen die echt iets uit een windmolen willen halen.